Σωπαίνοντας, αφήνεις να πιστεύουν ότι δεν έχεις ούτε κρίση ούτε επιθυμία για τίποτα και, σε μερικές περιπτώσεις, πραγματικά δεν επιθυμείς τίποτα. Η απελπισία, όπως και το παράλογο, επιθυμεί και κρίνει τα πάντα γενικά, και ειδικά τίποτα.
Η σιωπή την εκφράζει εύγλωττα. Αλλά όταν αρχίσει να μιλάει, ακόμη κι αν πει όχι, επιθυμεί και κρίνει. Ο επαναστατημένος αλλάζει στάση. Ήταν υποταχτικός κάτω από το μαστίγιο του αφέντη. Ξαφνικά παύει να είναι πειθήνιος.
Θέλει να αντιτάξει κάτι που προτιμάει σε κάτι που δεν του αρέσει. Κάθε αξία δε συνεπάγεται και επανάσταση, αλλά κάθε κίνημα εξέγερσης συνεπάγεται, σιωπηλά, μια αξία.
Αλμπέρ Καμύ