Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009
Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009
Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009
ξενοφοβία
Ξενοφοβία είναι ο φόβος, τα αρνητικά συναισθήματα, η εχθρότητα, η δυσαρέσκεια που μας δημιουργεί το πρόσωπο του «άλλου», του ξένου. Ακραία μορφή ξενοφοβίας είναι ο ρατσισμός. Η λέξη πιθανότατα αποδίδει τη γαλλική xénophobie, που περιέχει τα ελληνικά συστατικά ξένος και φόβος. Ο Γάλλος κοινωνιολόγος Αλέν Τουρέν εξηγεί το φαινόμενο της ξενοφοβίας ως αντίδραση στη διαφορετικότητα του άλλου όχι μόνο ως προς τη φυσική του μορφή, αλλά και ως προς την κουλτούρα, τη θρησκεία ή τους τρόπους ζωής και, επιπλέον, ως αποτέλεσμα μιας κρίσης ταυτότητας που χαρακτηρίζει μια όλο και πιο ανασφαλή κοινωνία στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, των φυσικών καταστροφών, της οικονομικής κρίσης και των δυσκολιών της καθημερινής ζωής. Η αύξηση της ξενοφοβίας είναι μια ανησυχητική ένδειξη και για την ελληνική κοινωνία. Χθες ήταν ο Έλληνας που ξενιτευόταν στη Γερμανία, στην Αμερική, στην Αυστραλία, ο Έλληνας του ξεριζωμού και της προσφυγιάς, που ως ξενιτεμένος επιθυμούσε να τον υποδεχτούν με φιλικά αισθήματα. Σήμερα είναι ο Έλληνας που υποδέχεται τους ξενιτεμένους στη χώρα του, τα εξαγώγιμα προϊόντα της ανέχειας, της φτώχειας και των πολέμων άλλων χωρών. πηγή:www.asprilexi.com |
πρόσφυγας
Ο πρόσφυγας ήδη από τα αρχαία ελληνικά σήμαινε αυτόν που ζητάει προστασία, που καταφεύγει κάπου για προστασία.
Πρόσφυγας είναι αυτός που δεν είχε άλλη επιλογή παρά να φύγει από την πατρίδα του. Σύμφωνα με τη Συνθήκη του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Σύμβαση της Γενεύης 1951), ο πρόσφυγας είναι κάποιος που βρίσκεται εκτός της χώρας καταγωγής του, κινδυνεύει πραγματικά να υποστεί παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του στη χώρα του εξαιτίας της ταυτότητάς του ή των πεποιθήσεών του και δεν μπορεί ή δε θέλει να επιστρέψει, επειδή η κυβέρνησή του δεν μπορεί ή δε θέλει να τον προστατέψει. Για το λόγο αυτό δικαιούται προστασία από μια εξαναγκαστική επιστροφή στη χώρα καταγωγής του (αρχή της μη επαναπροώθησης), από δίωξη για παράνομη είσοδο ή για έγγραφα ταυτότητας και ταξιδιωτικά έγγραφα, όπως και πρόσβαση σε μια μακροπρόθεσμη λύση. Αυτή μπορεί να είναι η ενσωμάτωση στη χώρα που του παρέχει άσυλο, η επανεγκατάσταση σε μια άλλη χώρα ή ο εθελούσιος επαναπατρισμός στη χώρα καταγωγής του, εφόσον αυτή γίνεται με ασφάλεια και αξιοπρέπεια. Όμως, οι πρόσφυγες, ενώ αντιμετωπίζονται ως ξεχωριστή κατηγορία από τους μετανάστες, πέφτουν θύματα των ίδιων κυκλωμάτων εμπορίας ανθρώπων και πολλές φορές αντιμετωπίζουν τις ίδιες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις χώρες μετάβασης ή στις χώρες προορισμού.
«Στην τρίτη μπίρα, μου λέει ο Μπαχτιάρ. Είμαστε μουσαφερίμ, ταξιδιώτες στο πουθενά, “in nowhere”. Κι εδώ στο πουθενά είμαστε. Το ταξίδι μας, το μουσαφεράτ, είναι στο πουθενά» γράφει ο Πατρινός συγγραφέας Βασίλης Λαδάς στο βιβλίο του «Μουσαφεράτ» και συνεχίζει: «Τι είναι όλοι αυτοί, Αφγανοί και Κούρδοι; Είναι μετανάστες, που σημαίνει θεληματική φυγή για καλύτερη ζωή, ή πρόσφυγες, που σημαίνει αθέλητο ξερίζωμα από το σπίτι τους λόγω πολέμων και βίας; Είναι και τα δύο. Αλλά τους θεωρούμε, εφόσον έρχονται από εμπόλεμες ζώνες, πρόσφυγες. Έτσι αποφάνθηκαν πατρινά δικαστήρια. Σύμφωνα με αυτές τις αποφάσεις, ο όροςπρόσφυγας “εφαρμόζεται επί παντός προσώπου το οποίο, συνεπεία δικαιολογημένου φόβου διώξεων, λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων, στη χώρα της υπηκοότητάς του δεν δύναται ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν επιθυμεί να απολαύσει την προστασία της χώρας του. Την απόδειξη αν είναι πρόσφυγας την έχει ο ίδιος ο ισχυριζόμενος την ιδιότητα αυτή. Όμως, λόγω των περιστάσεων, σε περίπτωση αμφιβολιών, υπερισχύει η δήλωση του πρόσφυγα”. Αυτά έχουν πει τα τριμελή πλημμελειοδικεία που δίκαζαν μετανάστες, επειδή δεν είχαν νόμιμα ταξιδιωτικά έγγραφα. Αν δήλωναν πρόσφυγες και επιθυμία ασύλου, τους αθώωναν».
Ο πρόσφυγας διαφέρει από τον εκτοπισμένο, κυρίως κατά το ότι ο πρώτος διασχίζει διεθνή σύνορα, ενώ ο δεύτερος είναι ένα άτομο που εξαναγκάζεται να καταφύγει σε άλλο τόπο στο εσωτερικό της χώρας του.
Πρόσφυγας είναι αυτός που δεν είχε άλλη επιλογή παρά να φύγει από την πατρίδα του. Σύμφωνα με τη Συνθήκη του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Σύμβαση της Γενεύης 1951), ο πρόσφυγας είναι κάποιος που βρίσκεται εκτός της χώρας καταγωγής του, κινδυνεύει πραγματικά να υποστεί παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του στη χώρα του εξαιτίας της ταυτότητάς του ή των πεποιθήσεών του και δεν μπορεί ή δε θέλει να επιστρέψει, επειδή η κυβέρνησή του δεν μπορεί ή δε θέλει να τον προστατέψει. Για το λόγο αυτό δικαιούται προστασία από μια εξαναγκαστική επιστροφή στη χώρα καταγωγής του (αρχή της μη επαναπροώθησης), από δίωξη για παράνομη είσοδο ή για έγγραφα ταυτότητας και ταξιδιωτικά έγγραφα, όπως και πρόσβαση σε μια μακροπρόθεσμη λύση. Αυτή μπορεί να είναι η ενσωμάτωση στη χώρα που του παρέχει άσυλο, η επανεγκατάσταση σε μια άλλη χώρα ή ο εθελούσιος επαναπατρισμός στη χώρα καταγωγής του, εφόσον αυτή γίνεται με ασφάλεια και αξιοπρέπεια. Όμως, οι πρόσφυγες, ενώ αντιμετωπίζονται ως ξεχωριστή κατηγορία από τους μετανάστες, πέφτουν θύματα των ίδιων κυκλωμάτων εμπορίας ανθρώπων και πολλές φορές αντιμετωπίζουν τις ίδιες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις χώρες μετάβασης ή στις χώρες προορισμού.
«Στην τρίτη μπίρα, μου λέει ο Μπαχτιάρ. Είμαστε μουσαφερίμ, ταξιδιώτες στο πουθενά, “in nowhere”. Κι εδώ στο πουθενά είμαστε. Το ταξίδι μας, το μουσαφεράτ, είναι στο πουθενά» γράφει ο Πατρινός συγγραφέας Βασίλης Λαδάς στο βιβλίο του «Μουσαφεράτ» και συνεχίζει: «Τι είναι όλοι αυτοί, Αφγανοί και Κούρδοι; Είναι μετανάστες, που σημαίνει θεληματική φυγή για καλύτερη ζωή, ή πρόσφυγες, που σημαίνει αθέλητο ξερίζωμα από το σπίτι τους λόγω πολέμων και βίας; Είναι και τα δύο. Αλλά τους θεωρούμε, εφόσον έρχονται από εμπόλεμες ζώνες, πρόσφυγες. Έτσι αποφάνθηκαν πατρινά δικαστήρια. Σύμφωνα με αυτές τις αποφάσεις, ο όροςπρόσφυγας “εφαρμόζεται επί παντός προσώπου το οποίο, συνεπεία δικαιολογημένου φόβου διώξεων, λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων, στη χώρα της υπηκοότητάς του δεν δύναται ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν επιθυμεί να απολαύσει την προστασία της χώρας του. Την απόδειξη αν είναι πρόσφυγας την έχει ο ίδιος ο ισχυριζόμενος την ιδιότητα αυτή. Όμως, λόγω των περιστάσεων, σε περίπτωση αμφιβολιών, υπερισχύει η δήλωση του πρόσφυγα”. Αυτά έχουν πει τα τριμελή πλημμελειοδικεία που δίκαζαν μετανάστες, επειδή δεν είχαν νόμιμα ταξιδιωτικά έγγραφα. Αν δήλωναν πρόσφυγες και επιθυμία ασύλου, τους αθώωναν».
Ο πρόσφυγας διαφέρει από τον εκτοπισμένο, κυρίως κατά το ότι ο πρώτος διασχίζει διεθνή σύνορα, ενώ ο δεύτερος είναι ένα άτομο που εξαναγκάζεται να καταφύγει σε άλλο τόπο στο εσωτερικό της χώρας του.
πηγή:www.asprilexi.com
μετανάστης
Ο μετανάστης περιέχει το αρχαιοελληνικό ρήμα ναίω, που σήμαινε «κατοικώ, διαμένω» (απ’ όπου και η λέξη ναός).
Τι είναι λοιπόν ο μετανάστης; Είναι κάποιος που φεύγει από τον τόπο του με τη θέλησή του –σε αντίθεση με τον πρόσφυγα, που φεύγει παρά τη θέλησή του, λόγω πολέμου, βίας ή άλλων πιεστικών συνθηκών– και εγκαθίσταται είτε σε άλλο τόπο μέσα στην ίδια του τη χώρα (εσωτερικός μετανάστης) είτε σε ξένη χώρα (εξωτερικός μετανάστης), ιδίως με κίνητρο την εργασία.
Η ιστορία της μετανάστευσης αρχίζει την προϊστορική περίοδο, όπου διάφορες φυλές μετανάστευαν από τόπο σε τόπο για τις ανάγκες της επιβίωσής τους, και φτάνει μέχρι τους μετανάστες του σήμερα.
Ο όρος «νόμιμος μετανάστης» χρησιμοποιείται για το μετανάστη που έχει άδεια παραμονής και είναι καταγεγραμμένος από τις υπηρεσίες ελέγχου, ενώ, στην αντίθετη περίπτωση, χρησιμοποιείται ο όρος «παράνομος (μη νόμιμος) μετανάστης». Ο όρος «λαθρομετανάστης» υποδηλώνει κάποιον που έχει εισέλθει σε μία χώρα «λαθραία», χωρίς να τηρήσει τις νόμιμες διαδικασίες. Η Διεθνής Αμνηστία δε χρησιμοποιεί τον όρο «λαθρομετανάστης», αλλά «παράτυπος μετανάστης» (illegal migrant), εφόσον ο όρος «λαθραίος» συνδέεται με την έννοια της παρανομίας και της εγκληματικότητας, δημιουργώντας στερεότυπα. Για τους ίδιους λόγους προτείνεται ως ορθότερος ο όρος «μη καταγεγραμμένος» μετανάστης αντί του όρου «παράνομος μετανάστης». Ο επικεφαλής του Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ Γιώργος Τσαρμπόπουλος έχει χαρακτηρίσει τον όρο «λαθρομετανάστης» απαξιωτικό, γιατί εξομοιώνει τον ανθρώπινο πόνο με εμπορεύματα, και υποστηρίζει ότι πρέπει να εξαλειφθεί από το λεξιλόγιο. Ωστόσο, σήμερα αποκαλούνται λαθρομετανάστες οι υπήκοοι τρίτων χωρών που καταφεύγουν χωρίς νόμιμες διαδικασίες στη χώρα μας, ρισκάροντας πολλές φορές τη ζωή τους ή δίνοντας το υστέρημά τους σε εμπόρους ανθρώπων, και μάλιστα αδιακρίτως, αφού πολλοί από αυτούς προέρχονται από εμπόλεμες ζώνες και είναι πολιτικοί πρόσφυγες. Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται επίσης και ο όρος «οικονομικόςμετανάστης», ο οποίος φαίνεται ότι είναι πλεοναστικός εφόσον ο μετανάστης μετακινείται σχεδόν πάντοτε για οικονομικούς λόγους. Ο μετακινούμενος για πολιτικούς λόγους χαρακτηρίζεται συνήθως «πολιτικός πρόσφυγας».
πηγή:www.asprilexi.com
Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009
«Αιδ’ Εις Αθήναι …η πριν πόλις»
«Αιδ’ Εις Αθήναι …η πριν πόλις»
Ιστορικό ντοκιμαντέρ - αφιέρωμα στα νεοκλασικά σπίτια της Αθήνας με κείμενα Γιάννη Τσαρούχη και εικόνες Σπύρου Βασιλείου, διαρκείας 20΄, έτος παραγωγής 1980.
πηγή:www.eie.gr
Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)